Habibe Tilki UZEL
EĞİTİMDEN İYİCE UZAKLAŞTIK!
Türkiye uzaktan eğitime geçti ve yine fırsat eşitsizliği pek çok çocuğumuzun ne yazık ki yine karşısında. Durumu iyi olan ailelerin çocukları mis gibi odalarında ellerinde pahalı tabletler sınırsız internet imkanı ile olabildiğince eğitimden faydalanmaya çalışıyorlar. Dediğim gibi eğer ailenin durumu yerindeyse öyle tablet kavgası falan yok. Her çocuğun elinde mevcut zaten.
Peki ya hani orada bir köy var uzakta görmesek gitmesek bile dediğimiz yerlerdeki çocuklarımızın durumu nasıl? Eğitimin uzaktan hali onlar için epey uzaklaşmış biçimde. Aile iyi veya kötü bir tablet, internete uyumlu bir televizyon alıyor. Ancak çok çocuklu bir aile ne yazık ki hepsine aynı anda bu imkanları sunamayabiliyor. İnternet deseniz sözde var ama yok. Evin hangi noktasında çektiğini bulmak için çocuklar koltuk tepelerinde geziyor. Bu tabloda o güzel yavrularımız için ayrı, elinden fazlası gelemeyen bu ailelerimiz için ayrı üzülüyoruz. Ülkemiz her imkanın kolaylıkla edinildiği kentlerden ibaret değil. O hiç görmediğimiz küçücük köylerde de yavrularımız var ve hepsi okula, okumaya, öğrenmeye aşık. Anne babalarının kaderini yaşamak istemiyor, kanatlarını takıp doğdukları o küçük köyden çıkabilmek istiyor. Hepsinin hayalleri var. Edinmek istedikleri meslekler var. Şehirli çocuğun burun kıvırdığı pek çok şeyin hayalini kuruyorlar. İmkanları olan çocukların beş dakikada sıkıldıkları oyuncaklardan hiç edinmediler belki de, onların zorla gönderildikleri özel kurslara güle oynayarak giderler büyük ihtimal. İşte bu yüzden aslında o çocuklarımız hayata karşı daha dirayetli, daha sabırlı, daha şükreden, daha minnettarlar. Hayalleri onları yarınlara sıkı sıkı bağlıyor. Mücadele etmek zorunda olduklarını çok iyi biliyorlar. Bazı imkansızlıkların içinde doğmuş olsalar da bunu değiştirmek için uğraşmaları, çalışmaları, okumaları gerektiğinin çok farkındalar. Bu yüzden onlara tek harf öğreteyim dendiğinde bile pür dikkat kesiliyorlar. Şehirli çocuk elindeki imkanların varlığının ne kadar kıymetli olduğunu anlayamadan patlamaya hazır bir bomba gibi gezerken imkansızlıkların içindeki evlatlarımız onlara verilen küçücük şeylerden hayat buluyorlar, gökyüzündeki yıldız misali gözleri parlıyor.
Fakat bu çocuklarımızın varlığı ülkemizde unutuluyor, görmezden geliniyor. Sanki herkes, tüm çocuklar aynı şartlarda yaşıyor gibi bir havaya bürünüyoruz. Aradaki imkan eşitsizliği uzaktan eğitim ile iki katına çıktı bence. Ancak bana kalırsa eğitim uzaktan değilken de aradaki mesafe fazlaydı. Şehirdeki çocuklar evlerinden çıkıp konforlu servislerle lüks okullarına giderken, varlıklarını unuttuğumuz çocuklarımız tek göz bir sınıfta karma olarak sabahları kilometrelerce yol yürüyerek varıyorlar okullarına. Bence büyük gurur ki bu çocuklardan çok ama çok başarılı öğrenciler de çıkıyor.
Ülkemizde eğitim sorunu her zaman var olan bir sıkıntı. Bir an evvel de üzerinde çalışmalar, araştırmalar, düzenlemeler yapılması gereken bir nokta. Bir devletin mutlak asli görevlerinin başında şehre, köye, mahalleye, yaşa, cinsiyete, ırka bakmazsızın tüm yavrularımız için eşit eğitim fırsatını sunabiliyor olmalı. Yoksulluğun, imkansızlığının acısını hiçbir çocuk yaşamamalı.
Atletli rehber öğretmen
Malum online eğitim günleri yaşıyoruz. Evlatlarımız televizyon karşısında okul sorumluluklarını yerine getirmeye çalışıyorlar. Aileler olabildiğince bu süreçte çocuklarına yardımcı ve destek olmaya çalışıyor. Mesleğinin, birine bir şey öğretmenin kutsallığının farkında olan öğretmenler ellerinden gelenin en iyisini yapmaya uğraşıyor. Ancak bazı örnekler var ki üstelik bir rehber öğretmeni. Ankara’da görev yapan Kemal C. öğrenci ve ailelerine online olarak bilgilendirme yapıyor. Gelin görün ki öğretmen yaptığı işin saygısının o kadar dışında ki sanki babasının bostan bahçesinde gibi onca çocuğun ve anne babanın karşısına bildiğini beyaz atlet ile çıkıyor. Haliyle ailelerin dikkatini çeken bu görüntü şikayet edildi ve öğretmen hakkında soruşturma açıldı. Kişinin önce kendisine saygısı olmalı, mesleğine saygısı olmalı, insanlara saygısı ondan sonra her şey daha güzel olur muhakkak. Bir rehber öğretmen bu kılıkla online bilgilendirme yapmayı doğal karşılıyorsa bu öğretmenin öğrencilerine anlattığı konuların sorgulanması gerekebilir. Çok acı ama bu öğretmen görüntüsünden yola çıkıp şuan ülkemizde nasıl bir eğitim kaosu var çok net bir şekilde anlayabiliriz.
Okunma Sayısı : 2731
Habibe Tilki UZEL Diğer Yazıları
- SÜLEYMANPAŞA BELEDİYESİ ARACINDAN KÖTÜ ÖRNEK
- KORUMALARDAN BİZİ KİM KORUYACAK?
- OKUL AÇILSIN MI AÇILMASIN MI SORUNSALI
- Virüse karşı duruşumuz cahil cesareti modunda
- Bir kadın hem anadır hem evlattır
- 2021’E GİRMEK İSTEYENLER…
- Süleymanpaşalı çocukların Cüneyt Başkanı var
- Tek mekanda her çeşidin adresi, ERGENLER
- Sağlık çalışanlarımız ayırt edilmesin!
- Bu 2020 model Ramazan Bayramı