NEDEN YOK SAYILIYORLAR?
NEDEN YOK SAYILIYORLAR?
Hepimizin bildiği üzere 3 Aralık, Dünya Engelliler Günü. O gün tüm dünyada olduğu gibi ilimizde de çeşitli organizasyonlar düzenleniyor. Ancak tuhaf olan bu organizasyonlara Türkiye Sakatlar Derneği Tekirdağ Şubesi’nin davet edilmemiş olması.
“Engelli olmak değildir sorun! Sorun yürekte engelli olmaktır” ne güzel bir cümle değil mi? Ancak ne yazık ki toplum olarak bu cümleyi yaşatabildiğimiz söylenemez. Engelli insanlarımız var ve biz onların var olduğunu görmezden gelerek, yok sayarak en büyük engeli bu şekilde oluşturuyoruz. Hatta öyle ki kentin yöneticileri dahi ulusal çaplı Sakatlar Derneği’nin Tekirdağ Şubesi’ni bu şubenin üyelerini yok sayıyor. Neden çünkü Süleymanpaşa Belediyesi kendisi bir sakatlar derneği kurmuş ve diğer Türkiye genelindeki derneği dışlıyor. Konuyla ilgili olarak detayları Türkiye Sakatlar Derneği Tekirdağ Şubesi Meziyet Ero’dan alıyoruz.
Habibe Tilki Üzel: Meziyet Hanım 3 Aralık Dünya Engelliler Günü ile ilgili olarak Tekirdağ’da ne yapıldı?
Meziyet Erol: Günün anlam ve önemi için saat 10.00’da Valilik önüne çelenk konuldu. Valilik ziyareti yapıldı, 11.15’de Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Albayrak makamında ziyaret edildi. Saat 15:00’de Serinoğulları’nda yemek yendi.
Habibe tilki Üzel: Siz de Tekirdağ Şubesi olarak bu programa uydunuz değil mi?
Meziyet Erol: Ben çelenk, valilik ve belediye ziyaretine uydum fakat yemeğe katılmadım. Zira biz ulusal bir derneğin şubesi olmamıza rağmen aranıp davet edilmedik. Hem derneğimiz hem de üyelerimiz yok sayılmıştır. Ben arayıp neden bu şekilde diye sorduğumda ise isterseniz siz gelin dendi. Üyelerimizin hepsi olmasa da temsilen bazılarının çağrılması gerekirdi, aranmadığımız ve üyelerimin olmadığı bir yerde ben de olmam diyerek farkındalık yemeğine katılmadım. Onlar kabul etse de etmese de biz Türkiye sakatlar Derneği’nin Tekirdağ Şubesiyiz.
Habibe Tilki Üzel: 3 Aralık Engelliler Günü’nde dernek üyeleri davet edilmeyecekse kim davet edilecek?
Meziyet Erol: Biz de buna şaşırıyor ve kızıyoruz. Süleymanpaşa Belediyesi kendisine ait bir Sakatlar Derneği kurdu. Tüm organizasyonları o dernek üzerine yapıyor ve bizi yok sayıyor. Farkındalık yemeği 200 kişilik ayarlandı. 50’si yardıma muhtaç kişilerden, 50’si hastalarına bakan insanlardan, 50’si belediyenin kendi sakatlar derneğinden, 25’i ilçelerden, 25’i de protokolden oluşuyor. Gördüğünüz üzere biz yokuz. Arayıp sorunca da iyi madem siz gelin cevabını alıyoruz. Yemek değil derdimiz dışlanmak, yok sayılmak, bizim derneğimize hiçbir destek verilmezken tüm her şey belediyenin kendi özel derneğine yapılması. Bu pozitif ayrımcılık bize engellerin kafada olduğunu gösteriyor.
Habibe Tilki Üzel: İş sizin derneğiniz bizim derneğimize dönmüş sanki.
Meziyet Erol: Aynen. Ne yazık ki öyle oldu gibi. Oysa bu işte senin benim derdi olur mu? Biz kamu yararına kurulmuş derneğiz, özel değiliz. Her yapılanın engelli vatandaşlarımız için yapılması gerekiyor. Dernekler birleşsin dendi ancak onlar bizim seçtiğimiz kişi başkan olacak dediler. Bizim üyelerimiz de bunu kabul etmedi. Ben başkanlıktan çekileyim madem dedim fakat yine de üyelerimiz buna izin vermediler. Başkan Eşkinat’da bunun üzerine sizin çay bahçenizi yıkarım dedi, biz o kadar da değil derken gerçekten yıktı. Belediye Ramazan’da her mahallede iftar yemeği veriyor, bu sayı 180 bin kadar oluyor. Konu engelliler olunca mı ayrım oluyor, kontenjan olmuyor, sayı kısıtlı oluyor? Biz neden dışlanıyoruz kesinlikle bir açıklama, toplantı bekliyoruz.
Habibe Tilki Üzel: Belediye sosyal belediyecilik yaptığını söylüyor her fırsatta, başa geldiklerinden beri engelliler için ne yapıldı şehre?
Meziyet Erol: Tekirdağ ne acı ki engellilerin kolay yaşayabileceği bir şehir değil asla. Engelli olmayan vatandaşlar bile yolda zor yürürken engellilere ait yolların olmasını beklememiz biraz ironi içeriyor aslında. Engelliler için ne kaldırımlar müsait ne yollar. Ne de bunlar için çalışmalar var. Camiler de engellilere ait bölüm olmalı. Otobüs şoförleri bu konuda eğitilmeli kimisi engelli vatandaşı almıyor, basıp geçiyor. Ranpanın çıkışı var inişi yok. Merdiven kenarlarında engelli bölümü yok. Merdiven demek engelliler için koca bir duvar demek. Tekparkçılar daha fazla dikkat etmeli engellilerin yerlerine araba park ediyor insanlar böyle olunca engelli vatandaş akülü arabasıyla kaldırıma inip binemiyor. Çay bahçelerimiz olsun. Engelli parkı olmasın her parkta engelli bölümü olsun ki herkes bir arada olsun. Engeli yan parkta ayrışmış olmasın. En ciddi sorun ise sahilde, çarşıda engelliler için tuvalet olmaması. Daha söylenecek o kadar çok şey var ki. Soruyorum sosyal belediyecilik bunların neresinde? Başka söze gerek yok.
Yayınlanma Tarihi : 15 Aralık 2015
Okunma Sayısı : 1727
Okunma Sayısı : 1727
